Przejdź do treści

Jak pomóc osobie po amputacji? Rehabilitacja nie tylko fizyczna

wsparcie osoby po amputacji

Problemy osób po amputacji

Przebycie zabiegu amputacji oznacza dla pacjentów nie tylko utratę części ciała. Odjęcie kończyny niesie za sobą również konsekwencje związane ze sferą psychiczną pacjenta, o którą trzeba zadbać tak samo jak o sprawność fizyczną. Osoby po zabiegu często doświadczają lęku oraz depresji wynikających z nowej sytuacji życiowej. W zależności od źródła podaje się, że od 25% do około 34% pacjentów doświadcza umiarkowanego lub wysokiego poziomu stresu spowodowanego traumą, jaką jest utrata kończyny. Wiąże się to m.in. ze zmianą obrazu samego siebie, który postrzegany może być jako nieatrakcyjny.

Ponadto w sytuacji, kiedy wykonanie podstawowych czynności nie kończy się sukcesem, bo wszystkiego trzeba nauczyć się od nowa, u osób po amputacjach pojawia się pogłębiona frustracja i zawód. Dodatkowo odjęcie kończyny i długa hospitalizacja mogą być przyczyną utraty zatrudnienia, co również negatywnie wpływa na kondycję psychiczną pacjentów. Ciągła niepewność i strach związane z życiem prywatnym i zawodowym przekładają się na złe samopoczucie, z którym ciężko sobie samemu poradzić.

Wsparcie najbliższych – jak pomagać mądrze?

Ważnym aspektem powrotu do sprawności i funkcjonowania w społeczeństwie jest nie tylko rehabilitacja fizyczna, ale również rehabilitacja psychospołeczna. Obecność i wsparcie bliskich pacjentowi osób jest kluczowym i nieocenionym elementem odnajdywania się w nowej rzeczywistości po zabiegu amputacji. Osoby, które otrzymują wsparcie od rodziny, przyjaciół i znajomych, a także mogące liczyć na pomoc w codziennych czynnościach, szybciej przystosowują się do nowego życia po amputacji. Choć częstym zjawiskiem jest wyręczanie osób z dysfunkcją w codziennym funkcjonowaniu, warto pozwolić im na samodzielność, pamiętając, że stan niskiej sprawności jest tymczasowy.

Oprócz wsparcia najbliższych warto również skorzystać z profesjonalnej pomocy psychologa czy psychiatry. Przy placówkach medycznych i w Internecie aktywnie działają też grupy wsparcia dla osób z niepełnosprawnością i po amputacjach, wśród których można zintegrować się z rówieśnikami w podobnej sytuacji życiowej, a także zasięgnąć przydatnych porad.

Podsumowując…

Dzięki opiece psychologa i wsparciu najbliższych pacjenci po amputacjach mają możliwość zrozumieć sytuację, w której się znaleźli, nauczyć się rozmawiać o niepełnosprawności oraz komunikować swoje nowe potrzeby. Niezależnie od rodzaju i stopnia amputacji, warto zachęcać osoby po zabiegu do samodzielności, aby jak najszybciej wróciły do swoich dawnych obowiązków. Początkowe niepowodzenia, które są całkowicie normalne, połączone z wyrozumiałością i wsparciem, pomogą osiągnąć zamierzone cele i wrócić do sprawności.

Małgorzata Jekiełek


Na podstawie:

  • Stutts L, Stanaland A. Posttraumatic growth in individuals with amputations. Disability and Health Journal. 2016;9(1):167-171
  • Frank R, Kashani J, Kashani S, Wonderlich S, Umlauf R, Ashkanazi G. Psychological Response to Amputation as a Function of Age and Time Since Amputation. British Journal of Psychiatry. 1984;144(5):493-497
  • Srivastava K, Chaudhury S. Rehabilitation after Amputation: Psychotherapeutic Intervention Module in Indian Scenario. The Scientific World Journal. 2014;2014:1-6
  • Belon H, Vigoda D. Emotional Adaptation to Limb Loss. Physical Medicine and Rehabilitation Clinics of North America. 2014;25(1):53-74
  • Dunne S, Coffey L, Gallagher P, Desmond D. “If I can do it I will do it, if I can’t, I can’t”: a study of adaptive self-regulatory strategies following lower limb amputation. Disability and Rehabilitation. 2014;36(23):1990-1997
  • Senra H, Oliveira R, Leal I, Vieira C. Beyond the body image: a qualitative study on how adults experience lower limb amputation. Clinical Rehabilitation. 2011;26(2):180-191.
Oceń ten wpis!
[Łącznie: 6 Średnia: 3.8]