Złamanie nadgarstka to jedna z najczęściej rozpoznawanych kontuzji u osób w różnym wieku, choć najczęściej dotyka ludzi starszych, zwłaszcza kobiet w okresie pomenopauzalnym. Nadgarstek to bardzo złożona struktura, w jej budowie można wyróżnić aż osiem kości: łódeczkowata, księżycowata, trójgraniasta, grochowata, haczykowata, główkowata, czworoboczna większa i mniejsza. Co warto wiedzieć o złamaniu nadgarstka?
Budowa nadgarstka
Nadgarstek ma bardzo złożoną budowę, która umożliwia wykonywanie precyzyjnych ruchów ręką z jednoczesnym dopasowywaniem chwytu do konkretnego przedmiotu. Składa się z ośmiu kości:
- łódeczkowatej,
- księżycowatej,
- trójgraniastej,
- grochowatej,
- czworobocznej większej,
- czworobocznej mniejszej,
- główkowatej,
- haczykowatej.
Struktury te są miejscem przyczepu mięśni i więzadeł, część z nich pokrywa chrząstka. Nadgarstek łączy się również z kością promieniową oraz łokciową.
Objawy złamania nadgarstka
Złamanie nadgarstka może dotyczyć jednej lub kilku kości naraz, rozpoznawane są również uszkodzenia z przemieszczeniem struktur. Najczęstsze dolegliwości związane ze złamaniem nadgarstka to:
- ból w różnym nasileniu,
- obrzęk,
- zasinienie,
- drętwienie palców,
- widoczne zniekształcenie nadgarstka.
Wymienione objawy mogą pojawić się od razu po wystąpieniu urazu lub dopiero po pewnym czasie. Znane są również przypadki, kiedy złamanie nadgarstka nie wywołuje prawie żadnych dolegliwości i bywa mylnie traktowane jak stłuczenie. Zdarza się na przykład, że pacjent odczuwa ból dopiero w trakcie próby chwycenia przedmiotu lub uciskania punktu poniżej nasady kciuka, tzw. tabakierki anatomicznej.
Złamanie kości łódeczkowatej
Kość łódeczkowata to statystycznie najczęściej doznająca złamania kość nadgarstka. Do urazu najczęściej dochodzi po upadku na wyprostowaną rękę oraz na zgięty grzbietowo nadgarstek, czyli na tak zwane „podparcie”. Statystycznie złamanie najczęściej dotyczy młodych mężczyzn, którzy są bardzo zaangażowani w aktywność fizyczną. Do powikłań zalicza się brak zrostu i zrost wadliwy, który zmienia prawidłowy fizjologiczny ruch ręki oraz jego zakres, osłabiona zostaje również siła mięśniowa.
Leczenie złamania nadgarstka
W celu zdiagnozowania urazu wykonywane jest badanie RTG, czasami w połączeniu z rezonansem magnetycznym. Złamanie nadgarstka bez przemieszczenia odłamków można leczyć metodą zamkniętą, wygojenie niemal zawsze uzyskuje się po unieruchomieniu kciuka w szynie gipsowej. Leczenie operacyjne jest wskazane u osób, które nie mogą być unieruchomione, na przykład profesjonalni sportowcy. W złamaniach nadgarstka z przemieszczeniem wykonuje się nastawienie metodą otwartą i zespolenie wewnętrzne tzw. ORIF.
Rehabilitacja po złamaniu nadgarstka
W okresie wczesnym po zdjęciu opatrunku gipsowego zaleca się unikanie obciążania ręki oraz wykonywania ruchów nasilających ból. Rehabilitacja po złamaniu ręki w nadgarstku jest zależna od rodzaju urazu, brak przemieszczenia struktur znacznie ułatwia powrót do sprawności. Postępowanie fizjoterapeutyczne ma na celu przede wszystkim przyspieszenie zrostu kostnego za pomocą na przykład pola magnetycznego, czynności te można wdrożyć jeszcze na etapie noszenia opatrunku gipsowego.
Następnie pacjent może być poddawany krioterapii i masażowi wirowemu, duże znaczenie ma także terapia manualna pod okiem fizjoterapeuty, która pozwalają na odzyskanie pełnego zakresu ruchomości w stawie oraz wzmocnienie siły mięśniowej. Rehabilitacja po złamaniu nadgarstka z przemieszczeniem wygląda podobnie, ale wymaga zdecydowanie więcej czasu i cierpliwości. Istnieje również ryzyko, że zaawansowany uraz może uniemożliwić odzyskanie sprawności w stu procentach. Warto mieć również na uwadze, że złamany nadgarstek może boleć jeszcze na długo po wygojeniu, zwykle na skutek intensywnego wysiłku fizycznego czy gwałtownych zmian pogody.
Potrzebujesz rehabilitacji po złamaniu nadgarstka?
Nasi fizjoterapeuci dobiorą dla Ciebie odpowiednie zabiegi rehabilitacyjne.